Surinam`a Bakış
Resmi adı: Surinam Cumhuriyeti (Republic of Suriname)
Başkent: Paramaribo
Yüzölçümü: Yaklaşık 163,820 km²
Nüfus: Yaklaşık 600,000 (2024 tahmini)
Resmi dil: Felemenkçe
Para birimi: Surinam Doları (SRD)
Yönetim biçimi: Başkanlık tipi cumhuriyet
Bağımsızlık: 25 Kasım 1975'te Hollanda'dan bağımsızlığını kazandı.
Coğrafya:
Güney Amerika’nın kuzeyinde yer alır. Doğusunda Fransız Guyanası, batısında Guyana, güneyinde Brezilya ve kuzeyde Atlas Okyanusu ile çevrilidir. Güney Amerika`nın en küçük yüz ölçümüne sahip olan ülkesidir [163,820 km²]. Ekvatoral iklim hâkimdir: sıcak ve nemli. Ülkenin %90'ından fazlası yağmur ormanlarıyla kaplıdır.
Nüfus ve Kültür:
Etnik yapı oldukça çeşitlidir:
Doğu Hintliler (Hindistan kökenliler), Kreoller (Afrika kökenli), Cava kökenliler (Endonezya’dan), Yerli Amerikalılar, Maronlar (köle kökenli topluluklar), Avrupalılar ve Çinliler. Çok dilli bir toplumdur. Resmi dil Felemenkçe olsa da Sranan Tongo (yerel kreol dili), İngilizce, Hintçe, Java dili ve diğer diller yaygındır.
Dinî çeşitlilik: Hristiyanlık, Hinduizm, İslam gibi dinler barış içinde bir arada yaşar.
Ekonomi:
Başlıca gelir kaynakları:
Altın, boksit, petrol gibi doğal kaynaklar.
Tarım ürünleri: pirinç, muz, şeker kamışı.
Balıkçılık ve orman ürünleri.
Ekonomisi dış etkilere ve emtia fiyatlarına duyarlıdır.
Dünya Bankası sınıflandırmasına göre orta gelirli bir ülkedir.
İlginç Bilgiler:
Güney Amerika’daki en küçük ülkedir. Paramaribo’nun tarihi şehir merkezi, UNESCO Dünya Mirası Listesindedir. Nüfusun büyük çoğunluğu kıyı bölgelerinde yaşar, iç kesimler oldukça seyrek nüfusludur. Tropikal doğası ve biyoçeşitliliğiyle ekoturizm için önemli potansiyele sahiptir.
Surinam Tarihini
İlk Dönemler ve Yerli Halklar
Surinam’ın ilk sakinleri, binlerce yıl önce buraya yerleşen yerli Amerindian halklardı. Bu gruplar arasında Arawaklar ve Karibler öne çıkar. Nehir kıyılarında ve iç ormanlarda balıkçılık, avcılık ve tarımla geçinirlerdi.
Avrupa Sömürge Dönemi [1600 - 1975]
İlk Kolonizasyon Dönemi
17. yüzyılda bölgeye ilk gelen Avrupalılar İngilizler oldu. 1650’lerde Surinam’da İngiliz kolonileri kuruldu.
Hollanda Hakimiyeti
1667’de Breda Antlaşması ile İngilizler Surinam’ı Hollanda’ya bıraktı; karşılığında New York’u (o zamanki adıyla New Amsterdam) aldılar. Böylece Surinam, Hollanda Guyanası adıyla Hollanda’nın bir sömürgesi haline geldi.
Kölelik ve Plantasyon Ekonomisi
17. ve 18. yüzyıllarda Surinam, şeker kamışı, kahve, kakao gibi ürünler yetiştirilen plantasyon ekonomisine geçti. Bu sistem için Batı Afrika’dan on binlerce köle getirildi. Sert yaşam koşulları nedeniyle çok sayıda köle kaçtı ve ormanlara yerleşerek Maron topluluklarını oluşturdu.
Köleliğin Kaldırılması [1863]
Hollanda, köleliği 1863’te kaldırdı. Ancak köleler “zorunlu çalıştırma” altında 10 yıl daha çalıştırıldı. Yerine çalıştırılmak üzere Hindistan ve Java (Endonezya) gibi bölgelerden işçiler getirildi. Bu da bugünkü etnik çeşitliliğin temelini oluşturdu.
Bağımsızlık ve Modern Dönem [1975 - Günümüz]
Bağımsızlık [1975]
Surinam, 25 Kasım 1975’te Hollanda’dan barışçıl yollarla bağımsızlığını kazandı. Bağımsızlıktan sonra yüz binlerce kişi, özellikle eğitimli kesim, Hollanda’ya göç etti.
Askeri Darbeler ve Siyasi Krizler
1980’de Desi Bouterse adlı ordu mensubu tarafından darbe yapıldı. 1982’de rejim muhaliflerinden 15 kişinin öldürüldüğü "Aralık Cinayetleri" uluslararası alanda büyük tepki topladı. 1986’da Maronlar ile hükümet arasında iç savaş yaşandı (1992'de barış anlaşmasıyla sona erdi).
Demokratikleşme ve Günümüz
1991’den itibaren demokratik seçimler düzenli olarak yapılmakta. Desi Bouterse, 2010’da sivil olarak tekrar cumhurbaşkanı seçildi, ancak insan hakları suçları nedeniyle tartışmalı bir figür olmaya devam etti. En son 2020 seçimlerinde Chandrikapersad Santokhi cumhurbaşkanı seçildi.
Özet
Surinam’ın tarihi, yerli halkların varlığı, Avrupa sömürgeciliği, kölelik, göçmen işçi hareketleri ve etnik çeşitlilik gibi temalar etrafında şekillenmiştir. Bugün, bu tarihsel süreçler Surinam’ı çok kültürlü, çok dilli ve karmaşık kimlikli bir ülke haline getirmiştir.