Sint Eustatius

Sint Eustatius Genel Bilgileri

Kıta: Güney Amerika

Başkent: Oranjestad

Resmi Diller: Flemenkçe, İngilizce

Hükümet: Hollanda Krallığına bağlı Karayip Holandası 

Milliyet: Aziz Eustatian

Din: Hristiyan

Para Birimi: ABD Doları

Nüfus:3.270

Sint Eustatius’ın Tarihi ve Siyasi Geçmişi

  Karayip Denizi’nde yer alan Sint Eustatius, Hollanda Krallığı’na bağlı özel bir belediyedir. Yaklaşık 21 km²’lik bu küçük ada, tarih boyunca stratejik konumu nedeniyle birçok devletin ilgisini çekmiştir. 1493 yılında Kristof Kolomb tarafından keşfedilen ada, 17. yüzyılda Hollanda’nın kolonisi haline gelmiştir. Hollandalılar adayı ticaret merkezi olarak geliştirmiş, özellikle 18. yüzyılda “Altın Kaya” olarak anılan bir ticaret limanı kurmuşlardır. Bu dönemde Sint Eustatius, Avrupa, Afrika ve Amerika arasında köle ticareti ve mal değişiminin önemli bir durağı haline gelmiştir.

Ada, 1776’da Amerikan Bağımsızlık Savaşı sırasında tarihe geçen bir olaya sahne olmuştur. Sint Eustatius, Amerikan gemisi Andrew Doria’ya selam vererek Amerika Birleşik Devletleri’ni tanıyan ilk yabancı toprak olmuştur. Bu olay “İlk Selam” (The First Salute) olarak bilinir ve adayı Amerikan tarihinde özel bir yere taşır. Ancak bu davranış, İngiltere ile Hollanda arasında gerilime neden olmuş ve 1781’de İngilizler adayı kısa süreliğine işgal etmiştir

19. yüzyılda ticaretin azalmasıyla Sint Eustatius ekonomik olarak durgun bir döneme girmiştir. 1954’te Hollanda Antilleri’nin bir parçası olmuştur. 2010 yılında Hollanda Antilleri’nin dağılmasıyla birlikte Sint Eustatius, doğrudan Hollanda’ya bağlı “özel belediye” statüsüne geçmiştir.

Günümüzde ada, sınırlı nüfusuna rağmen turizm, deniz biyolojisi ve kültürel mirasıyla önemini sürdürmektedir. Hollanda ile yakın siyasi ilişkilerini korurken, yerel yönetim kendi iç işlerinde belirli bir özerkliğe sahiptir. Sint Eustatius, geçmişin ticaret zenginliği ile modern dönemin sessiz tarihini bir arada barındıran eşsiz bir Karayip adasıdır.

Sint Maarten

Sint Maarten Genel Bilgileri

Kıta: Kuzey Amerika

Başkent: Philips Burg

Resmi Dil: Flemenkçe, İngilizce

Hükümet: Anayasal Monarşiyle

Milliyet: Sintmartenli

Din: Hristiyan

Para Birimi: Hollanda Antilleri Guldeni

Nüfusu: 44.076

Sint Maarten’in Tarihi ve Siyasi Geçmişi

  Karayipler’in kuzeydoğusunda yer alan Sint Maarten, Saint Martin adasının güney yarısını oluşturur ve Hollanda Krallığı’na bağlı özerk bir ülkedir. Adanın kuzey kısmı ise Fransa’ya bağlı Saint-Martin’dir. Bu iki egemenliğin adada bir arada bulunması, Sint Maarten’in tarihine benzersiz bir kültürel çeşitlilik ve karmaşık bir siyasi yapı kazandırmıştır.

Sint Maarten’in tarihi, 1493 yılında Kristof Kolomb’un adayı keşfetmesiyle Avrupa kaynaklarında yer almaya başladı. Kolomb, adaya Aziz Martin Günü’nde ulaştığı için buraya “San Martín” adını verdi. Ancak 17. yüzyıla kadar Avrupa güçleri adada kalıcı bir yerleşim kurmadı. 1631 yılında Hollandalılar ilk yerleşimlerini kurdu ve tuz ticaretine başladılar. Kısa süre sonra Fransızlar da adanın kuzeyine yerleşti. 1648 yılında imzalanan Concordia Antlaşması, adanın ikiye bölünmesini resmileştirdi. Bu anlaşma, iki tarafın yüzyıllar boyunca görece barış içinde yaşamasını sağladı.

18. ve 19. yüzyıllarda ada defalarca el değiştirdi; İngilizler, Fransızlar ve Hollandalılar arasında süren mücadeleler sonucu Sint Maarten yeniden Hollanda egemenliği altına girdi. 1816’da Hollanda yönetimi kesinleşti ve ada resmen Hollanda sömürgesi haline geldi. 19. yüzyılın ortalarında köleliğin kaldırılmasıyla birlikte ada ekonomisi büyük bir dönüşüm yaşadı.

19. yüzyılda Sint Maarten, Karayipler’in diğer Hollanda topraklarıyla birlikte Hollanda Antilleri’nin bir parçasıydı. 1954’te yürürlüğe giren Hollanda Antilleri Tüzüğü, bölgeye sınırlı bir özerklik tanıdı. Ancak zamanla Sint Maarten, daha fazla siyasi özgürlük talep etmeye başladı. Bu süreç, 10 Ekim 2010’da Hollanda Antilleri’nin dağılmasıyla sonuçlandı. Sint Maarten bu tarihte “Hollanda Krallığı içinde özerk bir ülke” statüsünü kazandı.

Bugün Sint Maarten, kendi parlamentosuna ve başbakanına sahip parlamenter bir demokrasiyle yönetilmektedir. Ekonomisi büyük ölçüde turizme, özellikle de kruvaziyer turizmine dayalıdır. Hollanda Krallığı ile olan bağı, dış politika ve savunma konularında sürmektedir.

Sint Maarten, küçük yüzölçümüne rağmen çok kültürlü yapısı, tarih boyunca süregelen dayanışması ve özgün siyasi sistemiyle Karayipler’in en ilgi çekici bölgelerinden biri olmaya devam etmektedir.

Curaçao

Curaçao Genel Bilgileri

Kıta: Güney Amerika

Başkent: Willemstad

Resmi Dil: Flemenkçe, Papiamento, İngilizce

Hükümet: Hollanda Antilleri'ne Bağlı Meşruti Monarşi

Din: Hristiyan

Para Birimi: Hollanda Antilleri Guldeni

Nüfus: 185.493

Curaçao’nun Tarihi ve Siyasi Geçmişi

  Karayip Denizi’nin güneyinde, Venezuela kıyılarına yakın bir konumda bulunan Curaçao, tarih boyunca stratejik önemiyle dikkat çeken bir ada olmuştur. Günümüzde Hollanda Krallığı’na bağlı özerk bir ülke olan Curaçao, zengin kültürel yapısı, çok katmanlı tarihi ve siyasi dönüşümleriyle Karayip bölgesinin en ilginç yerlerinden biridir.

Curaçao’nun bilinen ilk sakinleri, Güney Amerika’dan göç eden Arawak yerlilerinin Caiquetio kabilesiydi. Bu yerli halk tarım, balıkçılık ve avcılıkla geçimini sağlıyor, deniz ticaretiyle de uğraşıyordu. 1499 yılında İspanyol kâşif Alonso de Ojeda, adaya ulaşarak Curaçao’yu İspanya adına keşfetti. İspanyollar adayı kısa süre içinde sömürgeleştirerek yerlileri zorla çalıştırdı; birçok yerli ise köle olarak diğer kolonilere gönderildi. Ancak, adanın altın ve gümüş açısından fakir oluşu nedeniyle İspanyolların ilgisi zamanla azaldı.

1634 yılında Hollanda Batı Hindistan Şirketi, Curaçao’yu İspanyollardan ele geçirdi. Bu dönem adanın tarihinde bir dönüm noktası oldu. Hollandalılar, adayı ticaret merkezi haline getirerek köle ticaretinde önemli bir üs olarak kullandı. Özellikle Willemstad limanı, 17. ve 18. yüzyıllarda Afrika’dan getirilen kölelerin Güney Amerika’ya dağıtıldığı bir merkez haline geldi. Bu durum, Curaçao’yu ekonomik olarak güçlendirirken, toplumsal yapısını da derinden etkiledi.

1795 yılında Tula liderliğinde büyük bir köle isyanı patlak verdi. Her ne kadar isyan bastırılsa da, kölelik karşıtı düşüncelerin yayılmasına öncülük etti. Nihayetinde 1863 yılında Hollanda İmparatorluğu, tüm sömürgelerinde köleliği kaldırdı. Bu olay, Curaçao toplumunda özgürlük ve eşitlik mücadelesinin başlangıcı olarak kabul edilir.

20. yüzyılın başlarında, Curaçao ekonomisi petrol rafinerileri sayesinde yeniden canlandı. Özellikle 1915’te Shell şirketinin büyük bir rafineri kurmasıyla ada, Karayipler’in en önemli sanayi merkezlerinden biri haline geldi. İkinci Dünya Savaşı sırasında stratejik konumu nedeniyle müttefik güçler için önemli bir yakıt tedarik noktası olarak kullanıldı.

Siyasi olarak Curaçao, uzun süre Hollanda Antilleri yönetimi altında kaldı. 1954 yılında Hollanda Krallığı içinde özerklik kazanan bu birlik, Aruba, Bonaire, Sint Maarten, Saba ve Sint Eustatius adalarını kapsıyordu. Ancak zamanla her ada kendi siyasi kimliğini oluşturmak istedi. Bu süreç sonunda 10 Ekim 2010 tarihinde, Hollanda Antilleri resmen dağıldı ve Curaçao, Hollanda Krallığı’na bağlı özerk bir ülke statüsü kazandı.

Bugün Curaçao, kendi parlamentosu, başbakanı ve yerel yönetim organlarıyla iç işlerinde bağımsızdır; ancak savunma ve dış ilişkiler konularında Hollanda’ya bağlıdır. Ülkede çok dilli bir yapı hâkimdir: Papiamento, Felemenkçe, İngilizce ve İspanyolca yaygın olarak konuşulur. Bu kültürel çeşitlilik, adanın tarih boyunca farklı medeniyetlerin etkisinde kalmasının doğal bir sonucudur.

Sonuç olarak, Curaçao’nun tarihi, sömürgecilikten özerkliğe uzanan uzun bir yolculuğu temsil eder. Yerli halktan köle ticaretine, sömürge döneminden modern özerk yönetime kadar geçen süreç, adanın kültürel dokusunu derinlemesine şekillendirmiştir. Bugün Curaçao, hem Karayipler’in turistik cazibe merkezlerinden biri hem de özgün tarihi kimliğiyle bölgedeki en istikrarlı siyasi yapılardan biri olarak öne çıkmaktadır.

Aruba

Aruba Genel Bilgileri

Kıta: Güney Amerika

Başkent: Oranjestad

Resmi Diller: Flemenkçe, Papiamento

Hükümet: Meşruti Monarşi

Milliyet: Arubalı

Din: Hristiyan

Para Birimi: Aruba Florida

Nüfus: 108.172

Aruba Coğrafi Konumu

  Karayip Denizi’nin güneyinde, Venezuela kıyılarına yaklaşık 25 kilometre uzaklıkta yer alan Aruba, Hollanda Krallığı’na bağlı özerk bir ada ülkesidir. Coğrafi olarak Küçük Antiller’in bir parçası olan ada, doğal güzellikleri, tropikal iklimi ve istikrarlı yönetim yapısıyla hem turizmde hem de Karayip siyasetinde özel bir konuma sahiptir. Ancak Aruba’nın bugünkü siyasi kimliği, yüzyıllar süren kolonyal geçmişin, ekonomik dönüşümlerin ve özerklik mücadelesinin bir sonucudur.

Erken Dönem ve Kolonyal Dönem Başlangıcı

  Aruba’nın bilinen ilk sakinleri, Güney Amerika’dan gelen Arawak kökenli Caquetío Kızılderilileriydi. Bu yerli halk, tarım ve balıkçılıkla geçinir, seramik üretiminde ustalaşmıştı. 1499 yılında İspanyol kâşif Alonso de Ojeda adaya ulaştığında, Aruba’yı İspanya adına sahiplenmiştir. 16. yüzyıl boyunca ada, İspanyol sömürge yönetiminin bir parçası olarak kaldı. Ancak diğer Karayip adalarından farklı olarak, Aruba’da büyük şeker plantasyonları kurulmadı; bunun nedeni adanın kurak iklimi ve sınırlı tarım arazileriydi.

İspanyollar, adadaki yerli halkın bir kısmını köleleştirip Güney Amerika’daki madenlerde çalıştırmak üzere götürdüler. Bu dönemde ada büyük ölçüde boşaldı ve yerleşim azaldı. 1636 yılında Hollandalılar, İspanya ile süregelen savaşların bir sonucu olarak Aruba’yı ele geçirdi. Ada, Hollanda Batı Hindistan Şirketi’nin kontrolüne geçti ve stratejik bir askeri üs olarak kullanıldı.

Hollanda Yönetimi ve Ekonomik Değişim

  17. ve 18. yüzyıllarda Aruba, öncelikle hayvancılık ve tuz ticaretiyle varlığını sürdürdü. 19. yüzyıla gelindiğinde ada, Curaçao ve Bonaire ile birlikte “Hollanda Antilleri” yönetimi altında idare edilmeye başlandı. Bu dönemde Aruba’nın nüfusu yavaşça artarken, farklı etnik kökenlerden insanların (Afrika kökenliler, Avrupalılar ve Latin Amerikalılar) karışımıyla çok kültürlü bir toplum oluştu.

18. yüzyılın başında Aruba ekonomisi büyük bir dönüşüm yaşadı. 1920’lerde adada petrol rafinerisi kurulmasıyla birlikte Aruba, Karayipler’in önemli enerji merkezlerinden biri haline geldi. Özellikle Lago Oil & Transport Company’nin faaliyetleri, adanın ekonomik yapısını tamamen değiştirdi. Petrol gelirleriyle birlikte altyapı gelişti, eğitim ve sağlık hizmetleri güçlendi.

Özerklik Mücadelesi ve Modern Siyasi Yapı

  İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Karayipler’de sömürgeciliğe karşı hareketler güç kazandı. Aruba halkı da kendi siyasi haklarını genişletmek için mücadele etmeye başladı. 1954 yılında Hollanda Krallığı, Surinam ve Hollanda Antilleri ile birlikte yeni bir anayasa kabul ederek bu bölgeleri “eşit ortaklar” haline getirdi. Ancak Aruba, Curaçao merkezli yönetimden memnun değildi ve kendi kimliğini öne çıkarmak istiyordu.

Bu dönemde öne çıkan siyasi lider Betico Croes, Aruba’nın bağımsız kimliği için büyük çaba gösterdi. Croes’in öncülüğünde “Aruba’nın Ayrılığı Hareketi” (Movimiento Electoral di Pueblo) kuruldu. 1986 yılında Aruba, Hollanda Antilleri’nden ayrılarak özerk bir statü kazandı. Bu olay “Status Aparte” olarak bilinir. Anayasasına göre Aruba, iç işlerinde tam özerkliğe sahipken; savunma ve dış politika konularında Hollanda’ya bağlıdır.

Günümüzde Aruba

  Bugün Aruba, demokratik bir parlamenter sistemle yönetilmektedir. Devlet başkanı Hollanda Kralı’dır, ancak yerel yönetim başbakan ve parlamentodan oluşur. Siyasi istikrarı, güçlü turizm sektörü ve yüksek yaşam standardı ile tanınır. Petrol endüstrisinin gerilemesiyle birlikte ada ekonomisi büyük ölçüde turizm ve finans hizmetlerine yönelmiştir.

Aruba, geçmişinde kolonyal baskılardan özerkliğe uzanan bir süreci başarıyla tamamlamış küçük ama güçlü bir ada ülkesidir. Hem Hollanda Krallığı’nın bir parçası olmanın avantajlarını hem de kendi kültürel özgünlüğünü koruyarak Karayipler’in en istikrarlı ve modern yönetimlerinden biri haline gelmiştir.

Saint Pierre ve Miquelion

Saint Pierre ve Miquelion Genel Bilgileri

Kıta: Kuzey Amerika

Başkent: Saint-Pierre

Resmi Dil: Fransızca

Hükümet: Özerk İdare

Milliyet: Fransız

Din: Hristiyan

Para Birimi: Euro

Nüfus: 5.554 (güncel) 

Saint Pierre ve Miquelion Coğrafi Konumu

  Kanada’nın doğu kıyısında, Newfoundland adasının hemen güneyinde yer alan Saint Pierre ve Miquelon, Kuzey Amerika’daki son Fransız toprak parçası olmasıyla dikkat çeker. Yaklaşık 6.000 kişilik nüfusu ve küçük yüzölçümüne rağmen, ada grubu Fransa’nın denizaşırı bölgeleri içinde özel bir öneme sahiptir.

Saint Pierre ve Miquelion Kolonizasyonu

  Saint Pierre ve Miquelon’un tarihi 16. yüzyılın başlarına kadar uzanır. 1520’lerde Avrupalı balıkçılar, özellikle de Fransızlar, bölgeye gelerek morina balığı avcılığı için üsler kurmaya başladılar. 1530’lardan itibaren bölge, Breton, Normand ve Bask kökenli Fransız balıkçıların yoğun şekilde kullandığı bir merkez hâline geldi. 17. yüzyılda Fransa bölgeyi resmen sahiplenerek kolonileştirdi. Ancak bu durum uzun süreli olmadı; İngilizler ile Fransızlar arasında Yeni Dünya rekabeti nedeniyle adalar birçok kez el değiştirdi.

1763’te imzalanan Paris Antlaşması ile Fransa, Kanada’yı İngiltere’ye bırakırken Saint Pierre ve Miquelon’u elinde tuttu. Bu küçük toprak parçası, Fransa için hem sembolik hem de stratejik bir değer taşıdı. Ancak İngiliz donanmasının saldırıları nedeniyle ada halkı birkaç kez tahliye edilmek zorunda kaldı. 1816’da adalar kalıcı olarak Fransız yönetimine geçti ve yeniden iskân edildi.

19. yüzyıl boyunca Saint Pierre ve Miquelon’un ekonomisi büyük ölçüde balıkçılık ve ticaret üzerine kuruldu. 20. yüzyılın başlarında ise bölge, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki içki yasağı (Prohibition Dönemi, 1920–1933) sırasında kaçak içki ticaretiyle kısa süreli bir ekonomik canlılık yaşadı.

II. Dünya Savaşı sırasında Saint Pierre ve Miquelon, Fransa’nın işgal edilmesinden sonra Özgür Fransa Hareketini destekledi. 1941’de General de Gaulle’e bağlı kuvvetler adaları ele geçirdi ve bu, Vichy Hükümeti ile diplomatik bir krize neden oldu.

Saint Pierre ve Miquelon Siyasi Konumu

  Savaş sonrasında bölge Fransa’ya bağlı özel bir yönetim yapısına kavuştu. 1976’da “Denizaşırı Bölge” statüsünü aldı; 1985’te ise yerel meclis ve yürütme konseyi kurularak daha özerk bir yönetime geçildi. Günümüzde Saint Pierre ve Miquelon, Fransa Cumhuriyeti’ne bağlı bir “denizaşırı topluluk” (collectivité d’outre-mer) statüsüne sahiptir.

Siyasi olarak Fransa’ya bağlı olmasına rağmen, bölge Kanada ile ekonomik ve kültürel olarak sıkı ilişkiler içindedir. Balıkçılık anlaşmazlıkları zaman zaman iki ülke arasında gerginlik yaratsa da, günümüzde Saint Pierre ve Miquelon barışçıl ve istikrarlı bir Fransız toprağı olarak varlığını sürdürmektedir.

Sonuç olarak, Saint Pierre ve Miquelon’un tarihi, küçük bir coğrafyada büyük güçlerin rekabetini, denizcilik kültürünü ve Fransız kimliğinin Atlantik ötesindeki direncini yansıtan ilginç bir hikâyedir.

Saint Martin

Saint Martin Genel Bilgileri

Kıta: Kuzey Amerika

Başkent: Marigot

Resmi Dil: Fransızca

Hükümet: Özerk İdare

Milliyet: Yarı Fransız, Yarı Hollandalı

Din: Hristiyan

Para Birimi: Euro

Nüfus: 24.629

Saint Martin Coğrafyası

  Karayipler’deki Saint Martin Adası, küçük yüzölçümüne rağmen oldukça karmaşık bir tarihe sahiptir. Ada, 1493 yılında Kristof Kolomb tarafından keşfedilmiş ve kısa süre sonra Avrupalı güçlerin ilgisini çekmiştir. İlk yerleşimciler Arawak ve Karayip yerlileriydi, ancak Avrupalıların gelişiyle yerli nüfus hızla azalmıştır.

Saint Martin Kolonizasyonu

  17. yüzyılda ada, Hollanda ve Fransa arasında defalarca el değiştirmiştir. 1648’de imzalanan Concordia Antlaşması, adayı ikiye bölerek bugünkü sınırların temelini atmıştır. Bu antlaşma, Saint Martin’in kuzey kısmının Fransa’ya, güney kısmının ise Hollanda’ya ait olmasını resmileştirmiştir. Bu bölünme, barışçıl biçimde yüzyıllardır sürdürülmektedir ve ada dünyada iki ülke arasında en uzun süreli sınır paylaşımına sahip örneklerden biridir.

18. ve 19. yüzyıllarda şeker plantasyonları ekonominin temelini oluşturmuş, kölelik 1848’de Fransa’da, 1863’te ise Hollanda tarafında kaldırılmıştır. Bu dönemde adanın ekonomik önemi azalmış, ancak turizmin gelişmesiyle 20. yüzyılda yeniden canlanmıştır.

Günümüzde Saint Martin

  Siyasi açıdan, Fransız Saint-Martin 2007 yılında Guadeloupe’tan ayrılarak Fransa’ya bağlı özerk bir Denizaşırı Topluluk hâline gelmiştir. Hollanda Saint Maarten ise 2010’da Hollanda Antilleri’nin dağılmasının ardından Hollanda Krallığı’na bağlı özerk bir ülke statüsü kazanmıştır.

Bugün Saint Martin, iki farklı yönetim biçimi altında barış içinde yaşayan, kültürel çeşitliliğiyle tanınan bir ada olarak dikkat çeker. Fransız zarafetiyle Hollanda düzeninin buluştuğu bu ada, hem tarihi hem de siyasi yapısıyla Karayipler’in en özgün yerlerinden biridir.

Saint Barthelemy

Saint Barthelemy Genel Bilgileri

Kıta: Kuzey Amerika

Başkent: Gustavo

Resmi Dil: Fransızca

Hükümet: Özerk İdare

Milliyet: Barthelemois

Din: Hristiyan

Para Birimi: Euro

Nüfus: 11.451

Saint Barthelemy Konumu

  Karayip Denizi’nde yer alan Saint Barthélemy, küçük yüzölçümüne rağmen zengin tarihi, kültürel çeşitliliği ve siyasi yapısıyla dikkat çeken bir adadır. Fransız Antilleri’nin bir parçası olan bu ada, yüzyıllar boyunca Avrupa güçlerinin rekabetine sahne olmuş, ticaretin, korsanlığın ve sömürgeciliğin izlerini taşımıştır.

Erken Dönem ve Keşif

  Saint Barthélemy, Avrupalılar gelmeden önce Arawak ve Karayip yerlilerinin yaşadığı bir bölgeydi. Ada, 1493 yılında Kristof Kolomb tarafından keşfedildiğinde kız kardeşi Bartolomea’nın adını taşıyarak “Saint Barthélemy” adını aldı. Ancak ada uzun süre İspanyollar tarafından önemsenmedi; zira verimli topraklara sahip değildi ve su kaynakları sınırlıydı.

Fransız Hakimiyeti ve İsveç Dönemi

  1648 yılında ilk Fransız yerleşimciler adaya geldi. Saint Barthélemy, 1674’te Fransa Krallığı’nın tam kontrolüne geçti. Ancak ada ekonomik olarak yeterince gelişmeyince Fransa, 1784 yılında adayı İsveç Krallığı’na devretti. Bu değişim, adanın tarihinde önemli bir dönüm noktası oldu.

İsveç yönetimi, Saint Barthélemy’yi ticaret merkezi haline getirdi. Gustavia limanı (adı İsveç Kralı III. Gustav’tan gelir) Karayipler’in önemli serbest ticaret limanlarından biri oldu. İsveçliler ada halkına dini özgürlük tanıdı, vergileri azalttı ve köle ticaretine izin verdi. Bu dönemde ada ekonomik açıdan canlansa da, tropikal iklim ve korsan saldırıları yaşamı zorlaştırıyordu.

Yeniden Fransız Egemenliği

  1878’de İsveç, adayı tekrar Fransa’ya sattı. Bu dönemde Saint Barthélemy’nin nüfusu oldukça azalmış, ada ekonomisi gerilemişti. Fransa’nın yeniden kontrolüyle birlikte adanın yönetimi Guadeloupe’a bağlı bir bölge olarak düzenlendi. 20. yüzyıl boyunca Saint Barthélemy, sessiz ve yoksul bir ada olarak varlığını sürdürdü.

Modern Dönem ve Siyasi Yapı

  1950’lerden itibaren turizmle birlikte ada yeniden canlanmaya başladı. Lüks tatil köyleri, özel villalar ve yat limanları sayesinde Saint Barthélemy, dünyanın en seçkin tatil destinasyonlarından biri haline geldi. Fransız kültürü, Karayip gelenekleriyle birleşerek adaya özgün bir kimlik kazandırdı.

  Siyasi olarak Saint Barthélemy, 2007 yılında Guadeloupe’tan ayrılarak Fransa’ya bağlı özel bir idari topluluk (Collectivité d’outre-mer) statüsü kazandı. Bu statü adaya daha geniş bir özerklik sağladı. Ada, kendi yerel meclisini seçmekte ve mali politikalarında bağımsız kararlar alabilmektedir. Ancak savunma, dış politika ve yargı alanlarında yetki hâlâ Fransa’ya aittir.

İzlenim

  Bugün Saint Bİzlenimmy, küçük yüzölçümüne rağmen Karayipler’in en lüks, en istikrarlı ve en güvenli bölgelerinden biridir. Tarih boyunca Fransa ve İsveç arasında el değiştiren ada, iki kültürün izlerini taşımaya devam eder. Modern Saint Barthélemy, Avrupa disiplini ile Karayip sıcaklığını bir araya getirerek hem tarihi hem de siyasi açıdan eşsiz bir kimlik kazanmıştır.